Xray Grand Final '15 report
- Κατηγορία: FRT News
-
Grand report
Πέμπτη χαράματα συνάντηση στο αεροδρόμιο. 2 ώρες πτήση, πιέσαμε και λιγο τον πιλότο το έκανε 1:45 μέχρι Βιέννη. Αποβίβαση, γρήγορα στα αυτοκίνητα, Toyota και Peugeotstation. Τέζα μέχρι Σλοβακία, φαί σ’ένα hotspot και τέζα μέχρι ξενοδοχείο, αφήνουμε κανα δυο βαλίτσες και με μπαντιλίκια μέχρι την είσοδο της HudyArena. Πετάξαμε γρήγορα τα πράγματα έξω, πιάσαμε τους περσινούς πάγκους μας και όταν οι νέοι ξεπέρασαν το σοκ μπήκαμε αμεσως για testing στην πίστα. Ο Δημητρίου κοπάναγε σαν αρχάριος από ντουβάρι σε ντουβάρι μέχρι που του έβαλα τις φωνές με τόσα λάστιχα που έκοψε. Μου απαντησε « ρε δεν μπορω να την καταλάβω αυτή την πιστα, είναι σαν να παίζω πρωτη φορά». Οι περσινοί Γεωργιάδης-Αντρέας δεν άργησαν να προσαρμοστούν. Οι Μπουλέρος, Παναγιωτόπουλος,Νιώτης ακολουθούσαν τον Δημητρίου. Ο Γεωργιάδης δοκίμασε για πρώτη φορά την XrayX1 και πήγαινε πάρα πολύ καλά τόσο που πήραν τα μυαλά του αέρακαι μας ζάλισε ότι έχει άνετα τον αγώνα. Οπότε παράτησε το φορμουλάκι και άρχισε τις γλύκες με τον Hagberg για τα touring. Tα ίδια και χειρότερα με τα περσινά. Βάλε διαφορικό, βγάλε διαφορικό, βάλε ροδελάκια, βγάλε ροδελάκια κλπ,κλπ. Τέλος πάντων ξεκίνησε με κάποιο setup 1-1,5 δευτ. πίσω από τους παγκόσμιους. Ο Νιώτης δεν ακολούθησε κανέναν και έκανε τα δικά του, γιατί έτσι, γιατί μπορεί. Η προπόνηση γινόταν εν μέσω 1/10, 1/8 θερμικά οπότε και τα πράγματα ήταν αρκετά ζόρικα. Ο Δημητρίου συνέχιζε να τρακάρει με το εργοστάσιο. Τα Orcan μοτεράκια του δούλεψαν άψογα πάνω στα κάγκελα, κατω από τα κάγκελα, στο γκαζόν και στο πεζοδρόμιο. Η μέρα τελείωσε, μας είπαν «σας παρακαλούμε,πρέπει να κλείσουμε» και μας έδιωξαν ευγενικά γιατί δεν έβγαινε κανείς μας από την πίστα. Τα πράγματα έμειναν όλα εκεί, χύμα και πεταμένα όπως τα είχαμε ανοίξει. Αυτό ήταν πολύ καλό, γιατί δεν υπήρχε τρόπος να τα ξαναχωρέσουμε στις βαλίτσες. Αυτοκίνητο και φουλ gps να βρούμε burgerάδικο. Μαύρη συνεννόηση αφού κανείς δεν μίλαγε αγγλικά. Ετσι βρεθήκαμε με καμιά δεκαριά burger παραπάνω. Τα αγόρια ήθελαν βόλτα αλλά τελικά αφού ήπιαν κατι ουισκάκια στο δωμάτιο(ο Αντρέας γύρισε με πάρα πολλές απορίες στη μάνα του) ξεραθήκαμε για όνειρα γλυκά μέχρι τις 7 το πρωί. Παρασκευή η πίστα ανοιχτή από τις 9 και προπόνηση σε σειρές γιατί είχε ήδη πλακώσει και ερχόταν η σάρα και η μάρα και γέμιζαν τους πάγκους και την πίστα. Το registrationέγινε, βρήκαμε τους σενσορές μας, ο αλυτάρχης μας βρήκε και πήρε 17 για μια κατηγορία και 9 ευρώ για τη 2η και συνεχίζαμε να «testing» όποτε ήταν η σειρά μας. Το facebookδούλευε ανελλιπώς, το cafeteriaδούλευε ανελλιπώς, και το μηχάνημα με τα σοκολατοειδή μας έφαγε μερικά δίευρα. Τελος πάντων όλοι χαρούμενοι. Είδαμε τους γρήγορους, Hagbergκαι Coehloκαι στις 2 κατηγορίες, είδαμε και άλλους γρήγορους τοπικούς και ένα παιδάκι 9 χρονών τον Oliver«κάτι» που πήγαινε τάπα σε ηλεκτρικά stockκαι modified. Eίδαμε τον Kesslerκαι μας είπε πολλά επιστημονικά για τα engines. Eίδαμε τον Jurajκαι τον MartinHudyνα οδηγούν και να φτιάχνουν και να δοκιμάζουν πολλά καινουρια καλούδια που θα έρθουν σύντομα και στην ελληνική αγορά. Βραδιάζει, πάλι ευγενικά μας ζητούν να ξεκουμπιστούμε γιατί όλοι οι άλλοι είχαν ήδη φύγει. RestaurantGiacomo. Ωραία βραδιά και καθόμαστε έξω. Ενώνουμε 2 τραπέζια αλλά δεν φτάνουν οι καρέκλες. Πάει ο Νιώτης στο διπλανό τραπέζι με το ρομαντικό ζευγαράκι με το σκυλάκι τους και ρωτάει ευγενικά με χαμόγελο τραβώντας μια από τις έξτρα καρέκλες τους «γ@μιέστε?». Η κοπέλα τον κοιτάει, χαμογελάει καταφατικά και του κάνει νόημα να πάρει την έξτρα καρέκλα. Όλα καλά λοιπόν μέχρι που ήρθε η σερβιτόρα. Δεν θέλω να αναφέρω τι έγινε αλλά τελικά παραγγείλαμε. Τα παιδιά ήθελαν πάλι βόλτα, κάπου πήγαν, κάτι βρήκαν, ο ξενοδόχος είπε ότι γύρισαν ξημερώματα, οπότε αφού όλοι ήμασταν εκεί Σάββατο 6:30πμ όλα καλά. Η πίστα άνοιξε 7:00, εμείς στην ώρα μας, 8:24 έτρεχε πρώτος ο Αντρέας που κοιμήθηκε το βράδυ αλλά του δημιουργήθηκαν περισσότερες απορίες από το προηγούμενο βράδυ. Ξεκίνησαν τα προκριματικά και ο Αντρέας έτρεχε θερμικό με Hagberg, Coehlo, Hudy και λοιπούς ταλαντούχους. Κάναμε έκκληση στη γραμματεία να τον αλλάξει σειρά αλλά ο τύπος ντιπ αγγλικά. Ο Αντρέας δεν ήξερε από πού έρχονταν τα ufo, οι ρουκέτες , τα stealthκλπ, κλπ κι εγώ γέρασα 2-3 χρόνια μέχρι να τελειώσει αυτό το ρημαδιασμένο 5λεπτο. Οι υπόλοιποι κοιμόντουσαν στους πάγκους μέχρι να έρθει η σειρά τους. Όλοι τερμάτισαν όμορφα, ο Γεωργιάδης πάλευε για την poleστην f1 και για τον Α τελικο στα touring, oΔημητρίου και αυτός για τον Α τελικό, ο Νιώτης μετά την βραδινή περιπέτεια πήγαινε τέζα για κανα δυό λεπτά και μετά τα έφτυνε, ο Μπουλέρος πέρναγε τον Παναγιωτόπουλο στον δικό τους τελικό. Το τρακάρισμα του eventαπό τον Δημητρίου. Διέλυσε το NT1 του. Όταν λέμε διέλυσε, εννοούμε οριστική απόσυρση και διαγραφη «Αρχιμηδης-Νεονακης». Ηρθαν όλοι στον πάγκο μας να το δουν και να το τραβήξουν φωτογραφιες. Ο ιδιος ο Hudyτο πήρε στον πάγκο του να το τραβήξει φωτό γιατί δεν είχε δει κατι παρόμοιο. Με αυτά κι αυτά τραβήξαμε πάλι τα φώτα πάνω μας. Τα είχαμε τραβήξει ήδη πιο πριν με τα μπουζούκια(Πάολα live) που ακούγονταν από τα ηχειάκια του Γεωργιάδη και του Παναγιωτόπουλου αλλά με το τρακάρισμα ηρθε κι έδεσε. Τέλος ημέρας και Σλοβάκικο φαί που έφαγα μόνο εγώ και ο Μπουλέρος στο Τατόι της Σλοβακίας. Οι υπόλοιποι mcdonalds. Πρωί-πρωί στην πίστα από τις 7:00 για να ξεκινήσουν οι τελικοί. Ο Hagbergέβγαλε φωτό με το καινούριο του απόκτημα, τη φοβερή ζουμιέρα του Νικηφόρου. O Γεωργιάδης touring ευτυχώς ήταν στον Α έχοντας αφήσει έξω κάτι τρομερούς περσινούς που έκλαιγαν φέτος και f1 πάλευε ακόμα και για τον αγώνα. Οι υπόλοιποι στους τελικούς τους. Ο Δημητρίου είχε να κάνει πυραμίδα. Το βράδυ όμως έβρεξε και όλα άλλαξαν στην πίστα. Ετσι ο Γεωργιάδης έκανε ένα ασχημο πεντάλεπτο f1 που μάλλον του κόστισε και ην 1η θεση. Οι υπόλοιποι αρχισαν να τρεχουν σε στεγνό αφού έβγαλε ηλιο και η διοργάνωση περίμενε να στεγνώσουμε. Ο Μπουλέρος έκανε ένα φοβερό 2ο πεντάλεπτο τερματίζοντας με σβούρες χιλιοστά από τον 1ο. Ο Γεωργιάδης τα έδωσε όλα στην f1 στο 3ο και τελευταίο 5λεπτο και πηρε τη 2η θεση γενικής(ήταν ωραίο να βλέπεις στην οθόνη 1ο έναν έλληνα GRCκαι από κάτω να τον κυνηγάνε 9 CZE) και στα touringείχε στόχο τον Gosvigαλλά ένα σπασμένο ημιαξόνιο τον άφησε στην 7η θέση. Ο Παναγιωτόπουλος πάλεψε στον τελικό του αλλά μετά τον αγώνα που οδήγησε το stockκαταλάβαμε ότι έτρεξε λάθος κατηγορία. Ο Δημητρίου πέρασε τον 20λεπτο ημιτελικό του και ξεκίνησε 7 στον μισάωρο τελικό. Οι Hagberg,Coehloήταν σε άλλο πλανήτη και είναι πολύ καλό να έχεις την ευκαιρία να τρέξεις μαζί τους για να καταλάβεις τη διαφορά κλάσης. Σε άλλους αγώνες παγκοσμίου η’ πανευρωπαικού δεν υπάρχει περίπτωση να είσαι σε ιδια σειρά μαζί τους. Ο τελικός θερμικών ξεκίνησε με ιλλιγιώδη ρυθμό. Βrunoμπροστά, Hagbergκολλητά από πίσω με τον Hudyσε απόσταση αναπνοής. Οι υπόλοιποι απλά προσπαθούσαν να μην τους εμποδίζουν και να κερδίσουν όποια θέση μπορούσαν. Σε κάθε πεντάλεπτο οι 3 έριχναν γύρο. Τελικά ο Δημητρίου έκανε έναν αξιοπρεπή αγώνα και τερματισμό κι έβγαλε τις φωτογραφίες του με τους παγκόσμιους και το γκομενάκι. Οι απονομές ήταν γενικά μια γιορτή με φωτογραφίες, δωράκια, επαθλάκια και παλαμάκια. Μετά μείναμε λίγο ακόμα για παιχνίδι αφού ήρθαν και μας είπαν ευγενικά να ξεκουμπιστούμε για άλλη μια φορά αφού πάλι ήμασταν οι τελευταίοι που δεν εφευγαν από την πίστα. Κάναμε μια τρομερή προσπάθεια να ξαναχωρέσουμε τα πράγματα στις βαλίτσες και τελικά εμείς κλείσαμε την πίστα με τις απαραιτητες χαιρετούρες και υποσχέσεις για επίσκεψη πάλι του χρόνου. Γεμίσαμε όλοι εμπειρίες, testingκαι ξεφύγαμε λίγο. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω τους Παναγιωτόπουλο,Μπουλέρο,Νιώτη,Δημητρίου που κράτησαν ηθικό ακμαιότατο και θετική αντιμετώπιση ακόμα και σε κάτι δυσκολούτσικα. Θα χαιρόμουν πολύ να ξαναβγω μαζί τους στο εξωτερικό αν και δημιουργούν πολλές απορίες στον Αντρέα. Τα υπόλοιπα, και αν τους άρεσε, κι αν θέλουν να το ξανακάνουν ρωτήστε τους ιδιους όταν τους πετύχετε στην πίστα.
Με χιούμορ,
Φώτης.