International Bike Challenge Greece'17
- Κατηγορία: FRT News
-
IBC Greece 2017 report by Stelios Chatzopoulos.....
Ο δεύτερος πρακτικά διεθνής αγώνας με rc bikes στην Ελλάδα είναι γεγονός! Να θυμίσουμε ότι πριν μερικούς μήνες ο Γερμανός Suresείχε τρέξει σε αγώνα μας!
Η προετοιμασία για το IBC Greece ξεκίνησε από τα τέλη του 2016, όταν ο Clark μας πρότεινε να κάνουμε ένα αγώνα σε πίστα στην Ελλάδα, στα πλαίσια του ευρωπαικού θεσμού International Bike Challenge. Εχοντας και ο ίδιος επισκεφτεί πριν αρκετά χρόνια την FRT, στη Σταμάτα, τον έφερα σε επαφή με τον Φώτη μας και το κανονίσανε: 15 Οκτωβρίου 2017. Η ημερομηνία γνωστή από το Γενάρη!
Στο δια ταύτα λοιπόν, στον αγώνα μας δήλωσαν συμμετοχή αρχικά 4 ξένοι οδηγοί, μεταξύ των οποίων ο Σέρβος Pantovic, δύο Αγγλοι, οMartin Woodcock και o Lawrence William, καθώς και ένας Γάλλος, ο Christian Gossè, με τον οποίο μάλιστα έχουμε τρέξει μερικές φορές παρέα στο Παγκόσμιο!
Ο Σέρβος φίλος μας δυστυχώς, ήδη από τον Αύγουστο στο Παγκόσμιο μου είπε ότι ακύρωσε το ταξίδι λόγω δουλειάς, ενώ ο δεύτερος Αγγλος από ένα σημείο και μετά δεν απαντούσε καν στα μηνύματά μου…
Ο Clark, αρχικά μού είχε πει ότι σκέφτεται λίγες μέρες διακοπές στην Ελλάδα, μαζί με τη σύζυγο, αλλά τελικά, επίσης λόγω δουλειάς, οριστικοποίησε ότι δεν θα έρθει, δέκα μέρες πριν τον αγώνα.
Είναι –κατά κάποιο τρόπο- κρίμα που δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε τουλάχιστον δύο από τους κορυφαίους οδηγούς του Παγκοσμίου RC Bikes, γιατί αφενός έχουμε πολλά να δούμε και αφετέρου να μάθουμε, όλοι μας, ανεξάρτητα από εταιρία.
Και να σκεφτεί κανείς ότι έκανα τρομερές προσπάθειες τόσο στο Warm Up το Μάιο, στη Bologna, όσο και στο Παγκόσμιο τον Αύγουστο, παρακαλώντας και προσκαλώντας σχεδόν όλους τους οδηγούς, έναν – έναν προσωπικά!
Τελικά, έχοντας μαζί μας και το Θοδωρή από την Κρήτη, αλλά με απουσίες –σημειώνω, ξέρετε ποιοι είστε!- τουλάχιστον τριών οδηγών rcbikes από την Αττική, μαζευτήκαμε εννιά οδηγοί συνολικά για το IBC Greece.
H πίστα ήταν διαθέσιμη τόσο τα προηγούμενα δύο Σάββατα για μπόλικη προπόνηση, όσο και το τριήμερο του αγώνα. Την Παρασκευή μάλιστα, είχαμε την πίστα αποκλειστικά στη διάθεσή μας, όχι γιατί έτσι θέλαμε, αλλά γιατί δεν φάνηκαν αυτοκίνητα!
Το Σάββατο, όλοι παρόντες, κάναμε πολλή προπόνηση, ενώ μετά την πίστα, πήγαμε και για φαγητό στην κλασσική RC-ταβέρνα «Το Καφενείο», στη Σταμάτα!
Ο καιρός, δε, μας έκανε όχι απλώς τη χάρη, αλλά μας τρέλανε! 24-26C όλες τις μέρες, καλό κράτημα στην πίστα και χαμόγελα παντού!
Ο αγώνας, την Κυριακή, ξεκίνησε νωρίς: 9 το πρωί το πρώτο προκριματικό. Ο Βασίλης Τσιούτσιας έβαλε το κεφάλι κάτω και άρχισε να κερδίζει, με σταθερότητα και ταχύτητα: Κέρδισε τα 2 από τα 3 Qual, οπότε δίκαια πήρε και την pole position!
Ο Πέτρος Τσιάβος, έχοντας νικήσει στο ένα Q, είναι στη δεύτερη θέση, και εγώ στην τρίτη, αφού τα θαλάσσωσα στα 2 πρώτα και βρήκα ρυθμό αφού… ζεστάθηκε η μέρα! Σημαντικό είναι ότι ο Βασίλης έκανε 10:12.025 στο πρώτο με 17 γύρους και στο τρίτο έκανε ακριβώς ίδιο χρόνο με 18 γύρους! Ο Πέτρος στο δεύτερο, έκανε επίσης 18 γύρους, αλλά με 10:16.7…
Τυπικά, στα Q, εγώ έκανα και το best lap, με 32,024!!! Ετσι να’ χουμε να λέμε!
Στους τελικούς, γίνανε πολλά!
Όπως… για παράδειγμα, πριν ανέβουν οι οδηγοί να τρέξουν, ήπιαν όλοι από ένα ποτηράκι ρακί Νάξου! Και φυσικά, αναμενόμενο, βελτίωσαν όλοι τους χρόνους τους!
Στο πρώτο δεκάλεπτο του τελικού, μετά από μάχη μεταξύ Βασιλη και Πέτρου, ο Πέτρος κυριάρχησε με λιγότερα από 10 δεύτερα διαφορά.
Εδώ βγάλαμε και τις φωτό μας, αφού δεν θέλαμε να χάσουμε τη ζέστη από τις κουβέρτες, πριν τον αγώνα!
Στο δεύτερο η σειρά μένει ίδια, Πέτρος και Βασίλης μπροστά, με αρκετή διαφορά όμως, και με μένα 3 δευτ. πίσω από το Βασίλη.
Ο Πέτρος είναι πλέον νικητής, με RG BK1R! Αλλά τρέχει και στο τρίτο.
Στο τρίτο ο Βασίλης, με το καταπληκτικό JABBER 2013 του, καταφέρνει να βγει μπροστά, αλλά όντας νευρικός, κάπου το χάνει για λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο. Εγώ… στον κόσμο μου, ακριβώς 1 γύρο πίσω τους!!!
Στις υπόλοιπες θέσεις, για να μην αφήσουμε και τους άλλους οδηγούς παραπονεμένους, ο Giorgio με το (βρωμο!)νίτρο του (RG Evo 5), κάθε φορά και καλύτερος, παρότι έχει το πιο δυσκολοοδήγητο μηχανάκι. Παρόλα αυτά, μια πολύ καλή 4η θέση τον περίμενε στο βάθρο.
Ο Christian (JABBER 2015+) είναι αναμφισβήτητα πολύ καλός οδηγός, δεν πέφτει (καλή ώρα σαν και μένα, ας πούμε!), αλλά, τελικά είναι ένα τσικ πιο αργός! Τερμάτισε 5ος.
Ο Αρης, στην 6η θέση, με το Nuova Faor T15 του, έφτασε μέχρι την 6η θέση, αλλά δικαιολογείται πρώτον γιατί τα μπροστινά Nissin(!!!) του Τ15 τον… πρόδωσαν, ενώ και το GSXR του ήταν –λένε- χειρότερο από τα… Yamaha! Τον πιστεύουμε!!!
Ο Παναγιώτης μας αυτή τη φορά τα βρήκε σκούρα και ενώ είχε ταχύτητα, έφτασε μόνο μέχρι την 7η θέση με το RG Evo5/BK1R.
Ο Θοδωρής, με το «παλιό» TT SB5 παρότι… μισοδιέλυσε το μηχανάκι του δυό φορές (Αξιος!!!), κατάφερε να είναι αρκετά κοντά σε όλους, ενώ όντας και ο πιο απροπόνητος από τους Αθηναίους οδηγούς, έδειξε ότι μπορεί, ενώ η 8η θέση, νομίζω, δεν είναι ακριβώς ενδεικτική των ικανοτήτων του.
ο Martin (JABBER 2015+) πρακτικά ήταν ο πιο αργός όλες τις μέρες, αλλά το χάρηκε δεόντως, όντας πάντα χαμογελαστός και ευχαριστημένος. A true Sportsman!
Με τις απονομές είχαμε ένα θέμα, αφού το δέμα με τα trophies που έστειλε ο Clark δεν έφτασε στην ώρα του, μέχρι την παραμονή του αγώνα, οπότε η πίστα επιστρατεύτηκε και έδωσε κύπελλα στους τρεις πρώτους. Το rcbikes.gr από την άλλη προσπάθησε να τους γλυκάνει λίγο προσφέροντας σε όλους από ένα αναμνηστικό t-shirt!
Αναμένουμε τα trophies στο ταχυδρομείο (είπαμε, snail mail!) και θα τα δώσουμε στους οδηγούς μόλις τα παραλάβουμε. Υπόψιν, έφυγαν από τη Γερμανία 12 μέρες πριν τον αγώνα…
Πρέπει να σημειώσουμε επίσης την ενεργή συμμετοχή, τόσο στο ξετουμπάρισμα, όσο –και κυριώτερο- στις επευφημίες και το σχολιασμό (και τα video/φωτό), των αγωνιζομένων με αυτοκίνητα XRS, όπως επίσης και στα τρία μοναδικά και καταπληκτικά Βασιλειαδάκια που πάντα τρέχουν ασταμάτητα και ακούραστα και μας βοηθούν και μας ξετουμπάρουν!
Εννοείται ότι και η καλή εκκίνηση στους τελικούς ήταν δια χειρός ενός εκ των τρομερών παιδιών! Και ήταν άψογη, κάθε φορά: Ούτε μια στούκα στις εκκινήσεις!!!
Παραλειπόμενα; Εχουμε κι από δαύτα! Ο Christian μου «παραπονέθηκε» μετά το πρώτο σκέλος του τελικού ότι δεν μπορούσε να ακούσει τη… σκέψη του! Πολλή «Ελληνική φασαρία» στην εξέδρα!!! Μη φανταστείτε παράπονο και φωνές… πιο πολύ μου φάνηκε σαν να μου το είπε ενώ σκεφτόταν μεγαλόφωνα… Στο δεύτερο σκέλος ο Φώτης επέβαλε την τάξη και όλα καλά, έκτοτε!
Οι φίλοι μας της Drone Solutions Greece ήρθαν και τράβηξαν video (και φωτό, νομίζω!) όλους τους τελικούς, οπότε αναμένουμε με αγωνία τις επόμενες μέρες να δούμε τις φάτσες μας και τα μηχανάκια μας στα γνωστά μέσα (youtube, fb κλπ). Ο Αρης, εγώ και ίσως και άλλοι, αρχικά είδαμε τη σκιά των drones στην άσφαλτο και… προσπαθώντας να την… αποφύγουμε, στουκάραμε!
Πάντως, έχουμε δει τη δουλειά τους σε προηγούμενο αγώνα με αυτοκίνητα 1/5, που τρέξαμε και μεις και μας αφιέρωσε μισό video, οπότε πιστεύουμε ότι τούτη τη φορά που τράβηξαν αποκλειστικά εμάς θα έχουμε τρομερό θεάμα!
Στα πιτς, η ατμόσφαιρα ήταν όπως πάντα φιλική, ενώ και ο Φώτης μας δεν είπε ποτέ όχι στο να μακρύνει λίγο το πρόγραμμα, όταν κάποιος είχε πρόβλημα και χρειαζόταν 5 ή 10 λεπτά παραπάνω.
Στα δικά μου, κατάφερα και έσπασα 2 φορές το carbon πλακάκι κάτω από την πλάκα του τιμονιού, αλλά χάρη στα dremel του Giorgio το έφτιαξα, τρομάζοντας λίγο τους γύρω με την καρμπονόσκονη! (Ακόμα ζω! Ατυχήσατε!). Τελικά, το ξανάσπασα, αλλά φαίνεται ότι η… μεταβλητή κάστερ βελτιώνει τα γυρολόγια: Από τα 32,0 στα προκριματικά, κατέβηκα στα 31,8 στους τελικούς!
Το Σάββατο, το μηχανάκι μου ενώ έστριβε αριστερά χωρίς πρόβλημα, είτε με γκάζι, είτε με φρένα, είτε ρολαριστό, στις δεξιές μάγκωνε, ξεμάγκωνε, γενικώς απλά δεν… γούσταρε τις δεξιές! Με ψιλοάγχωσε, αλλά την Κυριακή, πρωί πρωί το έλυσα, βρηκα ότι είχα σπασμένο και το πάνω πλακάκι της τιμονόπλακας (ρε λες νάναι από τις στούκες?! Αλλά αφού εγώ δεν… στουκάρω!!!). Αφότου το άλλαξα, μεταμορφώθηκε και έπαιζε, παρότι μετά είδα ότι είχα σπάσει και το κάτω, που λέγαμε!!!
Για την ιστορία, και επειδή… «τρωγόμαστε» αγαπημένα μεταξύ μας για το θέμα, το απόλυτα καλύτερο (bester, που λέμε!) best lap της ημέρας το έκανε ο Πέτρος με 31.628 στο δεύτερο τελικό!
Απλώς είμαι περίεργος αν ο κορυφαίος στα Superbikes Clark θα μπορούσε να κατέβει κάτω από 28, ίσως 27 δευτ. το γύρο, σπάζοντας και το φράγμα των 20 γύρων στο δεκάλεπτο, δεδομένου ότι σε μια πίστα που γύριζε στα 23,5 δευτ. (Leipzig, 2016) εγώ γύριζα στα 27,4…
Για την ιστορία, ο Pantovic στη Λειψία γύριζε στα 24.1 με 24.3…
Μένει να το δούμε κάποια άλλη φορά…
Ισως στο Παγκόσμιο FRT!
Λέμε τώρα…